De laptop
Sinco’s laptop heeft helaas al heel lang kuren, dat is bijzonder lastig en vooral frustrerend. Omdat hij bijna alles met de laptop doet, voor school en communicatie enz. is een goede laptop een must anno 2010. Gelukkig heeft ons Thuis Front Team zich sterk gemaakt en na een oproep aan onze vrienden, wordt het mogelijk om een andere aan te schaffen. Nu is dat hier nog best lastig, want ook al verkopen ze hier zelfs in Kimbe laptops en van alles voor computers, de prijzen zijn onevenredig hoog en de kwaliteit inferireur.
Gisteren hebben we een tochtje naar Kimbe ondernomen om ons daar in de diverse winkels te oriënteren, maar dat was niet echt een succes. Binnenkort zal er een collega-zendeling voor een korte vakantie naar Australië gaan. Zij is bereid om voor Sinco daar een goede te kopen. Na onderzoek via het internet heeft hij er een op het oog, die aan de eisen voldoet.
Kimbe
Het was trouwens erg druk in Kimbe. Zoals ik al eerder schreef is de Kerstgekte ook hier losgebroken. Er liep dit keer zelfs een man rond verkleed als Kerstman. Helaas hadden we geen fototoestel bij ons. Veel Papua’s die in de mijnen werken of op de plantages, trekken naar de steden om hun geld daar door te brengen. Normaal gesproken wordt er dan veel gedronken en dat leidt dan tot agressie en vechtpartijen. We waren al gewaarschuwd om vooral bij elkaar te blijven, enz. Gelukkig hebben wij geen vervelende dingen gezien. We hoorden dat de regering een verbod had uitgevaardigd voor alcoholverkoop, vanaf voor de Kerst tot in het nieuwe jaar. Dat is een goede zaak, en zal een hoop onlusten voorkomen. Dat zouden ze in Nederland ook eens moeten doen! Ondenkbaar waarschijnlijk!
We hadden gezelschap van een jong zendelingenechtpaar met twee kleine kindertjes.
Dat riep sterk de herinnering op aan onze begintijd op Sumba in Indonesië, zo’n 30 jaar geleden. Een klein meisje van anderhalf en een baby jongetje van een paar maanden.
Meer dan 30 jaar geleden!
Wij op Sumba met onze twee eerste kinderen: Jiska en Gideon!
Ik kon mijn hart ophalen toen ik af en toe met de baby op schoot kon zitten, beetje oma spelen hier. En ook Sinco herontdekte hoe leuk die baby’s al kunnen zijn. Kleine wondertjes, waar je al snel contact mee kunt hebben.
1e Kerstdag
Wij waren uitgenodigd om ’s middags samen met een aantal andere gezinnen te genieten van een extra gezellige maaltijd. Ieder gezin had een onderdeel van de maaltijd bereid en meegenomen. Omdat wij de dag van te voren waren uitgenodigd was het niet nodig dat wij iets mee zouden nemen behalve wat drinken. Achteraf bleek dat er van alles inderdaad ruim voldoende was.
De gastvrouw en gastheer waren een jong echtpaar uit Noord Ierland. Zij hebben drie zoontjes van 4, 2 en de jongste van een half jaar. Een baby die geen baby meer wil zijn. Het ventje kroop al over de vloer en is stevig gebouwd en een echte Joris Goedbloed. Hij had zodra iemand contact met hem maakte direct een brede smile op zijn gezichtje en dat was met zoveel mensen bijna voortdurend.
.
Onze gastvrouw....
en Roelie die de jongens bezighoudt!
....
"Opa en oma" met een ander klein-kind
Gezellige kerstdag samen met andere gezinnen
De tafel was schitterend en feestelijk gedekt voor 4 echtparen, 2 “single ladies”, onze jongste lerares uit Engeland, die een vriendin te logeren heeft, en totaal 7 kinderen tussen de 17 jaar en babyleeftijd. Een van de leuke en opmerkelijke dingen was dat we met 5 nationaliteiten bij elkaar zaten en de stijl van de maaltijd en de versieringen enz. waren een mix van Engels/Amerikaans/Canadees/Iers, met blijkbaar veel verwantschap. De dag van te voren waren onze gastvrouw met de twee jongedames druk in de weer geweest met de tafelversiering en ook de kleine broertjes hadden een bijdrage geleverd. Er waren lege jampotjes versierd met witte watten, als sneeuwmannetjes en gevuld met snoepjes. Verder kleine kerstboompjes behangen met snoepjes. Kleine doosjes waren beplakt met leuke stickertjes voor elke nationaliteit een eigen versiering. Bij ons tulpjes! In de doosjes zat een bonbon. Verder lagen er bij elk bord nog een soort papieren kokertjes die je met twee mensen uit elkaar moest trekken; dat gaf dan een knal en daar zaten kroontjes van goudpapier, een heel klein verrassinkje en een papiertje met een raadseltje in voor iedereen. Het was echt een belevenis, bijzonder gezellig en goed georganiseerd( zie foto’s).
Toen iedereen verzadigd was gingen we koffiedrinken met een mint chocolaatje (After Eight) en werd een spel gedaan. Weer later werd het dessert gepresenteerd. Verschillende vlaaien of “pies”, zoals de Engelsen dat noemen, waren gemaakt en van alles kon je proeven. Daarna was je vrij om naar huis te gaan. Intussen werd wel steeds meegeholpen met het opruimen, de kindertjes werden naar bed gebracht en de vaat in de vaatwasser (!) gedaan. De oudere kinderen liepen wat in en uit, heerlijk dat dit alles zo kan omdat het buiten natuurlijk ook ( of juist) ’s avonds lekker weer is en speelden dan een poosje buiten. Alles ging zo soepel, heel fijn. We waren bijzonder onder de indruk!
De 2e Kerstdag was voor ons een rustige dag, Sinco bereidde zich voor om zondag de verkondiging in de samenkomst te houden.
De zondagse dienst is inmiddels geweest. Het was een mooie morgendienst met een goede boodschap uit Handelingen 15.... de vervallen hut van David opgericht.... en de manier waarop God dat doet aan de hand van Johannes 14, 15 en 16. Vooral het voorbeeld van de wijnstok.
Regentijd
We werden zaterdag wakker terwijl het al uren regende en hevig onweerde. In de loop van de morgen werd het weer droog, maar het bleef deze dag betrekkelijk koel.
De regentijd is weer aangebroken, dus af en toe is het een dag heel regenachtig (heerlijk!!!) en soms een halve. Dat wordt afgewisseld door hete zonnige dagen, zoals de 1e kerstdag. Elke dag is hier dus een verrassing wat dat betreft. Jaarlijks krijgen we hier ongeveer 3500 mm regen (tegen 800 mm in NL). We zitten hier dus echt in de zone van het tropisch regenwoud!
|